Vandaag een interview met Jurgen Tuerlinckx (begeleider in het Wit Huis) die een prachtig album heeft uitgebracht. Jurgen schrijft al liedjes vanaf zijn 15-16 jaar en had veel materiaal liggen, waarmee hij iets wou doen. Hij wou zijn ‘ei’ kwijt zoals ze zeggen. Hij schrijft en zingt zijn liedjes in het Engels. Eenvoudigweg omdat hij dat leuker vindt dan in het Nederlands. Het liedje Egon is al meer dan 20 jaar geleden geschreven door Jurgen en gaat over de reeds overleden schilder Egon Shiele uit Oostenrijk. Het toeval wilt nu dat er ook één van onze bewoners Egon noemt, die ook naar deze schilder genoemd is. Toen Jurgen 20 jaar geleden naar een tentoonstelling ging in Duitsland waar er schilderijen te zien waren van Egon Shiele, was hij zo onder de indruk dat hij dit liedje schreef. Een ander liedje, ‘The boggart’, gaat over een schots creatuur die gelijkt op een trol en die leeft in de schotse hooglanden. Op de boot tijdens de terugweg van Schotland schreef Jurgen dit leuke liedje in zijn kajuit. De naam van het album is ‘Such an easy road’ en verwijst naar de titelsong ‘No easy road’. Jurgen schrijft onder zijn pseudoniem Rudyard the gentle. Ook hier zit er terug een tegenstelling in, ‘rude’ betekent grof en ‘gentle’ betekent zacht. Jurgen houdt van deze tegenstellingen in zijn teksten. Op de voorkant van het album staat een foto van het dochtertje van Jurgen en dit symboliseert dan ‘The Easy Road’ omdat het leven voor kinderen nu éénmaal eenvoudiger is dan voor volwassenen. Jurgen wil hiermee zeggen dat je er het beste moet van maken. Het album is opgenomen deels bij Jurgen thuis, deels bij een vriend die beroepsmuzikant is en ook een stuk in een kunstgalerij in Deinze. Op het album van Jurgen staan er liedjes die persoonlijk zijn bijvoorbeeld ‘over de liefde of over verlies’ maar ook soms absurde nonsens teksten over dansen in een vuurtoren omdat je anders toch niets te doen hebt. Daarnaast zijn er ook grappige teksten in verwerkt, omdat Jurgen nu eenmaal grappig is. Op het album zingen er naast Jurgen nog mensen mee, zoals zijn vrouw Roos, zijn vriend Tim, die graag tweede stemmetjes zingt, zijn twee neefjes, zijn dochter Lena en ook het dochtertje van zijn vriend Tim. Jurgen omschrijft zijn liedjes als akoestische popliedjes. De hoes van het album heeft Jurgen zelf ontworpen. Op de voorkant zien we zijn dochter die een stenen trap opklimt, en de foto’s aan de binnenkant van de CD zijn gemaakt door het dochtertje van zijn broer. De tekeningen stellen een Bogard voor. Jurgen is ook van plan om te gaan optreden om zijn CD voor te stellen. Jurgen haalt vooral zijn inspiratie voor deze CD uit het leven en de natuur. Éen van de favoriete liedjes van Jurgen is het liedje ‘Viola’ omdat zijn dochter erop meezingt en omdat het een mooie outro heeft. Een outro is een mooi einde van een liedje. Een grote droom van Jurgen is uitgekomen en verder zal hij altijd blijven muziek spelen omdat dat nu eenmaal zijn passie is. Verder kunnen wij deze prachtige, gevarieerde, grappige, romantische, unieke CD alleen maar aanbevelen.
|